بررسی حذف فتوکاتالیستی دیازینون توسط نانوذرات دی اکسید تیتانیوم از پساب سنتتیک

چکیده مقدمه: دیازینون یک حشره کش فسفره آلی است که برای کنترل انواع مختلفی از حشرات در کشاورزی به کار می رود و تا حدودی در آب محلول، غیر قطبی و در خاک، متحرک و مقاوم به تجزیه است. از این رو، یکی از نگرانی ها ورود این سم به سفرۀ آب های زیرزمینی است. امروزه، برای حذف سموم از انواع روش های اکسیداسیون شیمیایی استفاده می شود. هدف: بررسی تجزیۀ فتوکاتالیتیکی دیازینون با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در محیط آبی مواد و روش ها: نوع مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس پایلوت است. برای تامین پرتوهای uv از لامپ بخار جیوۀ پرفشار اسرام 125 وات استفاده شد. غلظت اولیۀ سم در همۀ نمونه ها، معادل 40 میلی گرم در لیتر بود. متغیرهای تصفیه، شامل وجود پرتوهای uv و هوادهی، ph، مقدار نانوذرات و زمان تماس در این تحقیق بررسی شدند. به منظور تغلیظ و استخراج دیازینون از نمونه ها، از روش میکرو استخراج مایع - مایع پخشی استفاده گردید و سپس با دستگاه کروماتوگراف گازی با دتکتور fid سنجش گردید. پس از تعیین مقدار تجزیۀ سم، مقدار حذف cod آن نیز با روش اکسیداسیون با دی کرومات پتاسیم مورد سنجش قرار گرفت. برای تعیین اثر سمیت نانوذرات، از آزمون سمیت زیستی توسط دافنی مگنا استفاده شد. نتایج: سینتیک تجزیۀ نوری دیازینون از معادلات درجۀ اول تبعیت می کرد که مقدار آن(min-1) 099/0 سنجش گردید. شرایط بهینه برای حذف سم و cod آن در ph معادل 8، غلظت نانوذرات g/l 2/0 و زمان 120 دقیقه به دست آمد که مقدار آن به ترتیب 64/99 و 65 درصد سنجش گردید. مقدار lc50 (96 ساعته) و noec (96 ساعته) نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به ترتیب 1173 و 507 میلی گرم در لیتر سنجش گردیدند. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که پرتوهای uv و هوادهی، دارای اثر مثبت بر تجزیه دیازینون و cod هستند و بیشترین سهم حذف آن ها به ترتیب به واسطۀ پرتوهای uv، زمان تماس، هوادهی و نانوذرات است. طبق دستورالعمل سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم جزو مواد غیر سمی طبقه بندی می شوند.